زمانی که سلول‌های سرطانی در بدن شروع به رشد و زیاد شدن میکنند، رفته رفته عروق خونی را در اطراف خود به وجود می آورند که این عروق با سیستم خونی بدن مرتبط می شوند و سلول های سرطانی از طریق این عروق خونی و یا لنفاوی به سایر قسمت‌های بدن انتقال می یابند و در دیگر نقاط این سلول ها رشد میکنند و موجب کانون جدید دیگری از تومور در بدن می شوند. این سلول ها با سرعت بسیار زیادتری نسبت به سلول های طبیعی رشد و تکثیر می شوند و مانند سایر سلول ها مراحل تقسیم سلولی را پشت سر می گذارند.
در واقع
در واقع زمانی که تشخیص داده شود ممکن است سلول های سرطانی وارد سایر نقاط بدن فرد بیمار شده باشد بهتر است شیمی درمانی آغاز گردد، این روش درصد انتقال و گسترش این سلول ها را در سایر نقاط بدن و عود تومور در محل عمل را کاهش میدهد و بر روی مرحله ی تقسیم سلولی تاثیر گذاشته و این مرحله از رشد تومور سرطانی را مختل نموده ، حتی در برخی موارد برای کوچک کردن اندازه تومورهای بزرگ قبل از عمل جراحی از این روش نیز استفاده می شود
در روش شیمی درمانی پس از درمان قابلیت تکثیر را از دست میدهند و یا تحت تاثیر قرار گرفته و آسیب پذیر می شوند و توانایی ترمیم را از دست میدهد.
اما در شیمی درمانی تمامی سلول هایی که قابلیت تکثیر دارند تحت تاثیر قرارمیگیرند و هم سلول های سرطانی و سلول های سالم فرد بیمار، البته که تاثیر آن بر روی سلول هایی که رشد بیشتری دارند بیشتر نیز خواهد بود به همین دلیل این روش از درمان دارای عوارض جانبی می باشد که بعد از گذشت از دوره درمان برگشت پذیر هستند.
نوع داروهای شیمی درمانی بر طبق خصوصیات غده سرطانی، میزان پیشرفت بیماری و وضعیت عمومی بیمار متفاوت و توسط پزشک متخصص انکولوژی تعیین می گردد. بدین جهت درمان بیماری با بیمار دیگر قابل مقایسه نیست و در هر بیماری درمان و نتیجه متفاوت است.
نکته بسیار مهم در روند شیمی درمانی تاثیر آن بر روی تمام سلول های بدن است که در