اغلب سرطان های به هورمون استروژن حساس هستند و سرکوب استروژن موجب سرکوب سلولهای سرطانی می گردد. هورمون درمانی به معنی تجویز داروهای ضد هورمون استروژن است و این یکی از روش های موثر درمان در سرطان است.
معمولا به بیمارانی که گیرنده هورمون استروژن و پروژسترون روی دیواره سلولهای سرطانی شان داشته باشند هورمون درمانی تجویز می گردد. این گیرنده ها با آزمایش IHC که قسمتی از آزمایشات پاتولوژی بیمار است مشخص میشوند.
معمولا در سنین جوانی تا قبل از یائسگی تاموکسی فن تجویز می گردد و در خانمهای یائسه از مهارکننده های آروماتاز مانند لتروزول استفاده میشود.
معمولا داروهای هورمون درمانی به مدت پنج تا ده سال تجویز می گردند.
میتوان گفت از مهمترین عوارض تاموکسی فن افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم ( آندومتر ) است که بیشتر در خانم های بالای ۵۰ سال دیده میشود. از سایر عوارض آن افزایش خطر ه شدن خون در رگها بدن و افزایش احتمال کاتاراکت (آب مروارید) میشود نام برد ، در خانم های یائسه البته توصیه میشود به جای تاموکسی فن از رالوکسی فن یا مهار کننده های آروماتاز استفاده شود.
تحت نظر بودن توسط متخصص ن و چشم پزشک لازم است و توصیه می گردد.
این داروها به ۲ دسته تقسیم می گردند که عبارتند از:
استفاده از آروماتاز خطر ابتلا به سرطان آندمتر را نسبت به مصرف تاموکسی فن بسیار کاهش میدهد. اما عارضه اصلی مصرف آروماتازکاهش تراکم استخوان است و به همین دلیل این بیماران باید از داروهایی تحت عنوان بیس فوسفونات استفاده کنند و وضعیت تراکم استخوانهایشان مدام مورد بررسی قرارگیرد.