یک روش تصویر برداری می باشد که برای بسیاری از مناطق بدن مورد استفاده قرار میگیرد و با استفاده از امواج صدا کار میکند که البته این امواج فرکانس بالایی دارند و با گوش انسان قابل شنیدن نیستند.
در واقع ضرورتی ندارد که افراد سالم به طور مرتب انجام دهند، اما در بعضی بیماری های خوش خیم مانند فیبروآدنوما گاهی لازم میشود برای مدت ۲ تا ۳ سال بیمار با سونوگرافی تحت نظر قرار گیرد. در بیماران مبتلا به سرطان نیز برای پیگیری از
نمیتوان گفت دستگاه خاصی لازم است اما کیفیت و امکانات دستگاه ها با هم متفاوت می باشند و این عوامل بر کیفیت و دقت سونوگرافی های انجام شده تاثیر جدی میگذارند.
روش درست و استاندارد برای غربالگری سرطان همانطور که گفته شد ماموگرافی از است زیرا همان طور که در مبحث غربالگری توضیح داده شد، سونوگرافی از توانایی کافی (به ویژه برای دیدن رسوبات ریز کلسیم) برخوردار نیست. اما در مواردی که تراکم بافت در ماموگرافی بالا باشد لازم میشود که از سونوگرافی هم، علاوه بر ماموگرافی، استفاده شود.
خیر تا به امروز عارضه قابل توجهی یافت نشده است.
به طور حتم نمیتوان این دو روش را با هم مقایسه کرد زیرا هر کدام از این دو روش نقاط قوت و ضعفی دارند، مثلا برای مشاهده کیست سونوگرافی بهتر است اما برای مشاهده رسوبات ریز کلسیم، که در برنامه غربالگری اهمیت بسیار بالایی دارد، بهترین روش ماموگرافی است.
در خانم های زیر ۳۵ سال معمولا روش اول تصویربرداری است چرا که ماموگرافی در این سنین معمولا تصویر خوبی ایجاد نمیکند، همچنین سونوگرافی روش مکمل ماموگرافی در خانم هایی است که درماموگرافی به علت تراکم بافت آنها بالا است.